پروفسور «پی. استوبدان» در مقاله‌ای که در پایگاه اینترنتی موسسه مطالعات و تحلیل دفاعی هند چاپ شده٬ نوشت: ایران قاعدتا کشور ایده‌آل به منظوردروازه‌ای به سوی آسیای میانه و روسیه می باشد.زیرا این کشور باعث دسترسی هند به چندین کریدور تجاری می شود.
وی نوشت: به دلیل علاقه مند بودن ایران به توسعه تجارت منطقه‌ای خود، چابهار به صورت مخصوصی برای هند یک فرصت خوب الحاق میگردد. همچنین چابهار در نزدیکی اقیانوس هند و برخلاف بندرعباس، از ژرفای عمیق تری برخوردار است.
پروفسور استوبدان همچنین گفت: چابهار دارای دو ترمینال به نام‌های شهید کلانتری و شهید بهشتی می باشد. ترمینال نخست سالیانه ۲/۱ میلیون تن محموله را جابجا می نماید . با شروع به کار ترمینال شهید بهشتی، ظرفیت این بندر به ۱۰ میلیون تن خواهد انجامید.
وی همچنین عنوان کرد: هند جدیدا یک محموله گندم خود را از طریق بندر چابهار به افغانستان انتقال داده است.
قابل ذکر است که ایران اخیرا تعدادی جرثقیل برای پایانه اولیه شهید بهشتی از آلمان وارد نموده است که هزینه آنها برای پایانه اولیه ۸۵ میلیون دلار است که تماما توسط هند سرمایه گذاری شده است.
هند بعد از توافق هسته‌ای ایران و لغو تحریم ها در ماه ژانویه سال ۲۰۱۶ ،تعهد داد یک خط اعتباری ۵۰۰ میلیون دلاری جهت توسعه طرح چابهار اختصاص دهد.
استوبدان افزود که ساخت تعداد بیشتری پایانه چند منظوره در چابهار و نیز اجرای طرح‌های مختلف هند مثل احداث خط آهن ۶۱۰ کیلومتری شمال – جنوب از چابهار تا زاهدان بدون مشارکت یک کشور آسیای میانه امکان پذیر نیست مگر در صورتی که یک کشور واقع در آسیای میانه به جز افغانستان به سهامدار مستقیم این طرح تبدیل گردند.
این کارشناس برجسته هندی گفت: مشارکت افغانستان جهت منافع استراتژیک هند ضروری می باشد ولی برای اینکه ایجاد این مسیر از نظر اقتصادی نیز سودآور بشود٬ مشارکت کشورهای آسیای میانه نیز لازم الاجراست.
